Poliüretan bir Alman bilimi Otto Bayer tarafından 1940’lı yıllarda keşfedilip dünyada endüstriyel üretimin bir parçası olmaya başlamıştır.

Poliüretan diğer termo plastiklerden farklı olarak ana bileşenleri sıvı şekilde, poliolllar ve dizosiyanatların veya polimerik izosiyanatların uygun katalizör ve katkı malzemelerinin karışı sonrası reaksiyonları sonucu oluşurlar. 

Poliüretanlar genelde termoset malzemelerdir; geri dönüşümü eritildikten sonra termoplastik malzemelerde olduğu gibi yeniden şekillendirilemezler. Poliüretan sıvı maddeler halinde poliol ve izosiyanatların karışımı sonrası reaksiyon gösterirler. Poliüretan sert ( rijit), esnek ( flex) olarak üretilebilir. Poliüretan endüstriyel ürünlerde, ortopedi, otomotiv, ısı yalıtım köpüklerinde, su yalıtımlarında, zemin kaplamalarında, boyaların üretimlerinde karşılaşmak mümkündür.

Özellikleri

Aşınmaya, suya, UV’ye, çözücülere ve asitlere / alkalinlere karşı dirençlidir.  Uygulama özellikleri, hızlı reaksiyon ve ayarlanabilir reçineler ile reaksiyon  süreleri değiştirilebilir. Uygun formülasyonla, daha iyi yapışma, UV direnci, aşınma direnci ve esneklik dengesinde bir ürün olur. Poliüretan epoksilerin aksine daha değişken formülasyonlar oluşturulabiliyor. diğer yandan, akrilikler düşük aşınma performansı sergiler ve silikonların ürün sınıfı olarak nispeten zayıf fiziksel özellikler gösterir.